• Hantavirose is een infectieziekte veroorzaakt door één van de hantavirussen van de familie Hantaviridae. Er bestaan verschillende soorten hantavirussen, met elk hun eigen gastheer, geografische verspreiding, virulentie en een verschillend ziektebeeld na besmetting.
• In Amerika veroorzaken hantavirussen hemorragische koorts met het pulmonale hantavirussyndroom. 
• In Europa veroorzaken hantavirussen, die doorgaans minder virulent zijn dan in Amerika, hemorragische koorts met een renaal syndroom.
• Hantavirusinfecties worden in België, en bij uitbreiding in Noord-West Europa en Scandinavië, voornamelijk door het Puumalavirus veroorzaakt.

• Mensen raken besmet met een hantavirus door het inademen van virusdeeltjes uit urine, faeces of speeksel van besmette knaagdieren. Soms gebeurt het ook dat mensen besmet raken door een beet. 
• In België is de rosse woelmuis (Myodes glareolus) de belangrijkste gastheer van hantavirussen. De rosse woelmuis leeft in loofbossen, struikgewas, de bosrand en parken en dringt in de winter soms binnen in huizen.
• Hantavirussen worden niet overgedragen van mens op mens. 

• De incubatieperiode schommelt meestal tussen de 2 à 3 weken, maar kan gaan van 2 dagen tot 2 jaar.
• Volgende symptomen kunnen zich in de eerste fase manifesteren en zijn algemeen voor alle hantavirussoorten: hoge koorts, hoofdpijn, spier- of rugpijn, en na enkele dagen gevolgd door misselijkheid, overgeven en pijn in de buikstreek en lage rugpijn. 
• Na een week kan het klinisch beeld veranderen en kunnen er 3 grote klinische syndromen onderscheiden worden, afhankelijk van waar het virus opgelopen is, en dus afhankelijk van de hantavirussoort. 

1. ​Hemorrhagische koorts met ernstige nierinsufficiëntie (HFRS): voornamelijk in Europa en Azië, veroorzaakt door het Puumala-, Seoul- en Dobravavirus. 
2. Nefritis (NE): voorkomend in (Noord-)Europa en veroorzaakt door het Puumalavirus. 
3. Hantavirus cardiopulmonair syndroom (HPS): dit komt vooral voor in Noord- en Zuid- Amerika en word veroorzaakt door het Andesvirus, Sin Nombre virus en verschillende anderen. 

• De presentatie van de symptomen in mensen met hantavirose kan verschillen van geen of weinig tot ernstige symptomen. Voor het Puumalavirus is het aantal fatale gevallen 0,1-0,4%. 

Contact vermijden met knaagdieren of tot een minimum beperken is de meest effectieve manier om besmettingen te voorkomen. Dit geldt vooral voor mensen die beroepsmatig in beboste gebieden komen, alsook voor mensen die tijdens hun beroep met knaagdieren werken.   

• De diagnose van Hantavirose is gebaseerd op serologische testen, antigeendetectie of op de detectie van genetisch materiaal door PCR. 
• Er is op dit moment geen behandeling tegen hantavirose. De behandeling is voornamelijk symptomatisch.