Antibiotica en resistentie

Antimicrobiële resistentie treedt op wanneer micro-organismen (zoals bacteriën) veranderen na blootstelling aan antimicrobiële geneesmiddelen (zoals antibiotica). Micro-organismen die antimicrobiële resistentie ontwikkelen, worden soms „superbugs” genoemd. Als gevolg hiervan worden de geneesmiddelen ineffectief en blijft de infectie in het lichaam, wat het risico op verspreiding verhoogt. Antimicrobiële resistentie verhoogt de kosten van gezondheidszorg door langere verblijven in ziekenhuizen en meer intensieve zorg.

De gezondheidsautoriteiten adviseren één of twee klassen antibiotica voor alle pathologieën. Het is belangrijk dat we resistentie nauwlettend bewaken zodat we hen kunnen waarschuwen als er nieuwe resistentiemechanismen ontstaan ​​en hen informeren over de antibiotica die effectief blijven. In ons team richten we onze aandacht op Salmonella, Shigella, Listeria, Neisseria meningitidis en Mycobacteria-isolaten. We controleren op resistenties tegen een groot aantal antibiotica die in onderstaande tabel worden vermeld, en vergelijken de resultaten met andere nationale en internationale surveillancestudies. We voeren alle analyses uit volgens de ISO 15189-kwaliteitsnormen.

Overzicht van de geteste antibiotica, gerangschikt per organisme

 ^a De cursief gedrukte antibiotica zijn tweedelijnsgeneesmiddelen en alleen getest in geval van resistentie tegen rifampicine. TMP-SMX, trimethoprim-sulfamethoxazol; PAS, para-aminosalicylzuur.

Een groot deel van ons werk is gewijd aan de studie van de mechanismen die de geneesmiddelresistente bacteriën gebruiken om resistent te worden. Dit is belangrijk voor de risicobeoordeling, omdat de resistentiemechanismen soms tussen bacteriën kunnen worden overgedragen wanneer ze nauw contact hebben.

In ons lab gebruiken we vier hoofdmechanismen voor het ontrafelen van de genetische oorzaak van resistentie:

1. DNA-sequencing met behulp van de klassieke Sanger-analyse van PCR-fragmenten of Next Generation Sequencing van volledige bacteriële genomen.
2. Gerichte multiplex genotypering. We gebruiken intern ontwikkelde assays die specifiek screenen op 50 mogelijke oorzaken van resistentie in een enkele schaal met behulp van fluorescerende kralen.
3. Line probe assays, commerciële tests die PCR/reverse hybridisatiemethoden gebruiken voor de snelle detectie van mutaties geassocieerd met geneesmiddelresistentie bij M. tuberculosis.
4. Beacon assays detecteren M. tuberculosis en geassocieerde rifampicineresistentie direct in sputumstalen met behulp van ultra-gevoelige PCR. De GeneXpert TB-analyse is een geautomatiseerd realtimesysteem dat een aantal voordelen heeft, waaronder het feit dat het een gesloten systeem is.