H. influenzae is een gramnegatieve bacterie die ingekapseld (er zijn 6 seroptypes geïdentificeerd, van a tot f) of niet-ingekapseld (zogenaamd ‘niet-typeerbaar’) kan zijn. 
Van de verschillende H. influenzae is H. influenzae type b (Hib) het meest pathogeen bij de mens. Vóór de introductie van het vaccin (uitsluitend tegen Hib) in 1993 was deze bacterie in België de meest voorkomende oorzaak van bacteriële meningitis bij kinderen jonger dan 5 jaar. Ze kan tevens aan de oorsprong liggen van pneumonieën, epiglottitis, artritis, cellulitis en septikemieën.

De meest invasieve infecties komen momenteel voor bij oudere patiënten met onderliggende aandoeningen en worden hoofdzakelijk door niet-typeerbare stammen en op de tweede plaats door andere serotypes dan type b veroorzaakt.

De transmissie van H. influenzae gebeurt van persoon op persoon, door inhalatie van ademhalingsdruppels (voortgebracht door niezen, hoesten of praten van een geïnfecteerde persoon of asymptomatische drager) of door contact met voorwerpen die besmet zijn met afscheidingen van de luchtwegen. De bacterie kan in het slijmvlies van de keel en neus blijven zonder symptomen te veroorzaken (asymptomatisch dragerschap). 

Een invasieve infectie met Haemophilus influenzae kan worden bevestigd na isolatie van de bacterie of detectie van nucleïnezuur op een normaal steriele anatomische locatie (zoals cerebrospinaal vocht, bloed, gewrichtsvocht, pleurale effusie enz.). De bevestiging van het type b gebeurt door het nationaal referentiecentrum. Het is bijgevolg belangrijk om de stam naar het NRC te sturen in het geval van een positieve kweek voor Haemophilus influenzae en van een kliniek van een invasieve infectie. 

De behandeling bestaat uit de snelle inname van de juiste antibiotica. 

Er bestaat uitsluitend een vaccin voor H. influenzae type b. In België werd de vaccinatie tegen Hib door de Hoge Gezondheidsraad aanbevolen in 1993. Sinds 2002 is ze gratis in het kader van het vaccinatieprogramma van de gemeenschappen (vier dosissen op 2, 3, 4 en 15 maanden). U kunt de adviezen van de Hoge Gezondheidsraad over de vaccinatie tegen Hib en het basisvaccinatieschema in de Franse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschap raadplegen. 

Vóór de vaccinatie tegen Hib was het vooral dit serotype dat aan de oorsprong van invasieve infecties lag. 

De leeftijd is een belangrijke risicofactor voor het oplopen van invasieve infecties met Hib. Kinderen jonger dan 5 jaar, en in het bijzonder jonger dan één jaar, die niet of onvolledig gevaccineerd zijn, lopen het grootste risico. Kinderen tussen 2 en 10 jaar en volwassenen lopen meer risico op epiglottitis (als ze niet of onvolledig gevaccineerd zijn).

Sinds de introductie van de vaccinatie tegen Hib worden vooral kinderen jonger dan één jaar en volwassenen ouder dan 65 jaar getroffen, hoofdzakelijk door niet-ingekapselde stammen als gevolg van andere serotypes dan b. Momenteel komen de meeste invasieve infecties voor bij oudere patiënten met onderliggende aandoeningen, zoals immunodepressieve patiënten of personen met een ademhalingsziekte.