De ziekte van Lyme of borreliose is een infectieziekte die op de mens wordt overgedragen door de beet van een teek die geïnfecteerd is met de bacterie Borrelia burgdorferi.
De symptomen verschillen van de ene mens tot de andere
Na een tekenbeet loop je ongeveer 1-2% kans om de ziekte van Lyme te krijgen.
Een ziekte van Lyme kan verschillende verschijnselen veroorzaken en de huid, de gewrichten of het zenuwstelsel aantasten.
De symptomen verschillen van de ene mens tot de andere en kunnen optreden na een lange of minder lange periode.
Vroege verschijnselen
Het frequentste (in 60-80% van de gevallen) vroege symptoom is het erythema migrans, dat optreedt twee tot 30 dagen na de tekenbeet.
Het betreft een rode kring op de huid die geleidelijk groter wordt vanaf de plaats van de beet, waarbij het centrum vaak bleker wordt. Een erythema migrans doet geen pijn en verdwijnt spontaan na enkele weken. Soms wordt het niet eens opgemerkt.
Je moet een erythema migrans onderscheiden van de plaatselijke, tijdelijke roodheid die kan optreden meteen na de beet.
Het erythema migrans is een kenmerkend symptoom van de ziekte van Lyme. Het volstaat om de diagnose te stellen en een behandeling met antibiotica te starten. Zo kan je een verergering van de ziekte voorkomen.
Het erythema migrans kan gepaard gaan met griepachtige symptomen zoals matige koorts, vermoeidheid, spierpijn en hoofdpijn.
Latere verschijnselen
Maanden tot jaren na een beet kunnen er andere symptomen optreden, zelfs als je nooit een erythema migrans hebt gehad.
De bacterie verspreidt zich in het lichaam en kan verschillende organen aantasten: de huid, de gewrichten, het zenuwstelsel, het hart, enz.
Naargelang van het aangetaste orgaan kunnen o.a. de volgende symptomen optreden:
- meerdere erythema migrans
- artritis (gewrichtsontsteking)
- neurologische afwijkingen
- radiculitis (zeer pijnlijke ontsteking van een zenuwwortel)
- meningitis (hersenvliesontsteking)
- encefalitis (hersenontsteking)
- hartritmestoornissen (aritmie).
Het post-Lymesyndroom
Sommige patiënten die een ziekte van Lyme hebben doorgemaakt en goed werden behandeld, vertonen aspecifieke symptomen (pijn, concentratiestoornissen, hoofdpijn), die worden beschreven als ‘post-Lymesyndroom’. De juiste oorzaak van het syndroom is nog niet bekend.
Chronische ziekte van Lyme
De term ‘chronische ziekte van Lyme’ wordt soms gebruikt om de aspecifike symptomen (vermoeidheid en pijn) te beschrijven die voorkomen bij sommige patiënten die bij bloedonderzoek antistoffen tegen de bacterie Borrelia burgdorferi vertonen.
De aanwezigheid van antistoffen zonder karakteristieke symptomen van de ziekte van Lyme wijst echetr niet op een actieve infectie.
Na contact met een geïnfecteerde teek kunnen antistoffen namelijk meerdere jaren aanwezig blijven in het bloed, zonder dat de ziekte zich ontwikkelt.
De term ‘chronische ziekte van Lyme’ is niet goed gedefinieerd en wordt beter niet gebruikt, omdat het tot op heden niet bewezen is dat de aspecifike symptomen te wijten zijn aan een eerdere infectie met de bacterie.
4 redenen om kalm te blijven
- Niet elke beet is besmettelijk (in België is slechts ongeveer 10% van de teken geïnfecteerd).
- Een geïnfecteerde teek draagt de bacterie niet per se over.
- Iemand die besmet wordt met de bacterie zal niet per se ziek worden.
- De ziekte van Lyme kan efficiënt worden behandeld met antibiotica als de diagnose tijdig wordt gesteld.