Renaame - Vrijkomen van nano-objecten, hun aggregaten en agglomeraten uit beschermende gezichtsmaskers

De pandemische context heeft benadrukt dat het een noodzaak is te beschikken over gezichtsmaskers (chirurgische maskers, maskers voor ademhalingsbescherming en communautaire maskers) met filtratieprestaties die niet ten koste gaan van het comfort. De toevoeging van nanomaterialen is een belangrijke innovatie om aan deze behoefte te voldoen, maar kan ook leiden tot bezorgdheden op het vlak van gezondheid door de mogelijke blootstelling – via inademing – aan nano-objecten, hun aggregaten en agglomeraten (NOAA). Daarom hebben verschillende commerciële producten die biocide/virucide eigenschappen claimen op basis van het gebruik van zilver, op nationaal en internationaal niveau verschillende vragen opgeroepen over hun veiligheid, wat ertoe heeft geleid dat ze kort na het op de markt brengen terug uit de handel zijn genomen. Meer recentelijk is de aanwezigheid van TiO2 NOAA in maskers aangetoond, ook al stond er geen specifieke informatie op de verpakking. Voor deze opdoemende bezorgdheden ontbreekt het echter aan methodologische ontwikkeling met betrekking tot de beoordeling van blootstelling aan NOAA door inademing bij het gebruik van maskers.

In het kader van het RENAAME-project ontwikkelen we een methodologie ter beoordeling van de – al dan niet aangegeven – potentiële vrijgave van nanomaterialen om de blootstelling door inademing onder realistische gebruiksomstandigheden te evalueren. Het unieke van het RENAAME-project ligt in de ontwikkeling en validering van een aanpak die de analyse van materialen waaruit het masker bestaat en de analyse van potentieel uitgestoten aerosols combineert. Hoewel er hieromtrent prenormatief werk wordt verricht (ISO/TC229 en ISO/NP TS11353), blijft het aantal specifieke wetenschappelijke studies zeer beperkt. 

De voorgestelde methodologie is gericht op het kwantificeren van de mobiele fractie van NOAA in maskers door NOAA in de vezels te identificeren en te lokaliseren met behulp van transmissie-elektronenmicroscopie. Daarnaast evalueren we de vrijgekomen fractie in aerosolvorm met behulp van een mobiel antropomorf hoofd in combinatie met een kunstlong die ademhalingscycli kan produceren die representatief zijn voor verschillende inspanningsniveaus onder representatieve gebruiksomstandigheden. Deze beoordeling wordt uitgevoerd op maskers die de aanwezigheid van nanomaterialen met potentiële gezondheidsrisico’s commercieel aangeven (in dit project NOAA samengesteld uit TiO2 en Ag), evenals op maskers die niet expliciet gebruikmaken van NOAA. Het bepalen van deze twee fracties zal uiteindelijk leiden tot een classificatie van verschillende soorten maskers op basis van hun emissiepotentieel.